Brand op oudejaarsavond!
Wat als we deze brandblusser niet hadden gehad?
Ik stapte het huis binnen en hij viel me meteen op. Een brandblusser. ‘’Hé ma, wat doet die brandblusser in de garage?’’ Waarop mijn moeder antwoordde: ‘’Die moet gekeurd worden door De Jonge Veiligheidsopleidingen en dan gaat ‘ie weer weg.’’ Prima, dacht ik. Nog niet wetende dat wij hem drie dagen zelf nodig zouden hebben.
Het was oudjaarsavond rond 23:30 uur. We zaten gezellig met de familie een spelletje te spelen toen mijn zus opeens een brandlucht rook. Een geur die kon kloppen, want de houtkachel hadden we net aangestoken. ‘’Nee, dit ruikt echt anders’’, zei ze nog. Maar we gingen rustig verder met het spel.
Nog geen kwartier later ging de bel: ‘’Hé, de buurman!’’ Dat zien we niet vaak. En zeker niet zo gehaast en in paniek. ‘’De schutting staat de in de brand!’’, riep hij. Voordat ik kon bedenken wat er precies aan de hand zou kunnen zijn, haastte ik me naar de schuur, pakte de brandblusser en sprintte naar buiten. Tot mijn verbazing stond niet de schutting van de buurman in vuur en vlam, maar de onze. Plus nog 3 kliko’s. Zo snel als ik kon, trok ik de borgingspen uit de brandblusser en gaf een proefstoot (zoals geleerd bij de BHV-training). Ik spoot het schuim op de vlammen die inmiddels tot aan de dakrand kwamen en zag dat het vuur minder en minder werd.
Met onze lichamen nog vol adrenaline doofden we de laatste smeulende resten met de tuinslang. We hebben de schade kunnen beperken. Gelukkig! Maar niet zonder de brandblusser. De brandblusser die normaal gesproken niet in huis staat. De brandblusser die ter controle in de garage stond en zijn werk deed.
Door deze ervaring zijn we erachter gekomen hoe belangrijk een brandblusser is. Je verwacht het nooit mee te maken, maar het kan. Een brandblusser is dan écht een redmiddel.
- Dennis Bogert
Ik stapte het huis binnen en hij viel me meteen op. Een brandblusser. ‘’Hé ma, wat doet die brandblusser in de garage?’’ Waarop mijn moeder antwoordde: ‘’Die moet gekeurd worden door De Jonge Veiligheidsopleidingen en dan gaat ‘ie weer weg.’’ Prima, dacht ik. Nog niet wetende dat wij hem drie dagen zelf nodig zouden hebben.
Het was oudjaarsavond rond 23:30 uur. We zaten gezellig met de familie een spelletje te spelen toen mijn zus opeens een brandlucht rook. Een geur die kon kloppen, want de houtkachel hadden we net aangestoken. ‘’Nee, dit ruikt echt anders’’, zei ze nog. Maar we gingen rustig verder met het spel.
Nog geen kwartier later ging de bel: ‘’Hé, de buurman!’’ Dat zien we niet vaak. En zeker niet zo gehaast en in paniek. ‘’De schutting staat de in de brand!’’, riep hij. Voordat ik kon bedenken wat er precies aan de hand zou kunnen zijn, haastte ik me naar de schuur, pakte de brandblusser en sprintte naar buiten. Tot mijn verbazing stond niet de schutting van de buurman in vuur en vlam, maar de onze. Plus nog 3 kliko’s. Zo snel als ik kon, trok ik de borgingspen uit de brandblusser en gaf een proefstoot (zoals geleerd bij de BHV-training). Ik spoot het schuim op de vlammen die inmiddels tot aan de dakrand kwamen en zag dat het vuur minder en minder werd.
Met onze lichamen nog vol adrenaline doofden we de laatste smeulende resten met de tuinslang. We hebben de schade kunnen beperken. Gelukkig! Maar niet zonder de brandblusser. De brandblusser die normaal gesproken niet in huis staat. De brandblusser die ter controle in de garage stond en zijn werk deed.
Door deze ervaring zijn we erachter gekomen hoe belangrijk een brandblusser is. Je verwacht het nooit mee te maken, maar het kan. Een brandblusser is dan écht een redmiddel.
- Dennis Bogert